زندگی توده انباشته ای از درد است

زندگی لبخند داس مه نو ست

زندگی تیشه مرگ است به دست

زندگی ابر پر از باران است

دل من میشکند وقتی که

گل مریم میروید.

یا که شب بو

فضا را از عطر

 اکنده کند.

مرگ را خدایا

اگر از قاموس طبیعت میبرد

تکلیف چه بود.

دیگر نخواهم نبشت.خسته ام .... تا بعد

 خدا به سلامت داردتان.........بدرود

ع.سربدار