عشق زیبایی های دلخواه رو در مشوق می افریند

ودوست داشتن زیبایی های دلخواه رو در دوست

می بیند ومی یابد.

عشق یک فریب بزرگ وقوی است و دوست داشتن

یک صداقت راستین و صمیمی؛ بی انتها ومطلق

عشق در دریا غرق شدن است ودوست داشتن

در دریا شنا کردن

عشق بینایی را میگیرد ودوست داشتن میدهد

عشق همواره با شک آلوده است ودوست داشتن 

سراپا یقین است وشک ناپذیر. از عشق هر جه ببیشتر

مینوشیم ؛ سیراب تر میشویم و از دوست داشتن

هرچه بیشتر ؛ تشنه تر. عشق هر جه بیشتر می پاید

کهنه تر میشود و دوست داشتن نوتر

در عشق رقیب منفور است و در دوست داشتن است که هواداران کویش راچو جان خویشتن

دارند ؛ که حسد شاخصه عشق است چه؛ عشق معشوق را طعمه خویش می بیند وهمواره

در اضطراب است که دیگری از چنگش نربایدو اگر ربود ؛ با هر دو دشمنی میورزد ومعشوق نیز

منفور میگردد ودوست داشتن ایمان است  وایمان یک روح مطلق است؛ یک ابدیت بی مرز

از جنس این عالم نیست 

از کتاب هبوط در کویر
دکتر علی شریعتی